ارزیابی عملکرد کارکنان

ارزیابی عملکرد کارکنان و ارزیابی عملکرد سازمان

عملکرد انسان در سازمان بازتاب دانش، مهارت، رفتار و ارزشهای اوست. ارزشیابی شایستگی کارکنان عملی است که به منظور سنجش عوامل مذکور و تعیین نقاط قوت و ضعف کارکنان با انگیزه  اصلاح ،رشد و شکوفایی انسان ها انجام می پذیرد.در ارزشیابی شایستگی کارکنان معیارها می توانند کلا معیار های کاری،اخلاقی و ارزشی باشند .

مسلم است که ضریب و وزن معیارهای مذکور در مشاغل و سازمانهای گوناگون ، مختلف است.آنچه که مهم است معیار های عینی به علت قابل مشاهده و اندازه گیری بودنشان دارای اعتبار بالاتری از معیارهای ذهنی و غیر قابل مشاهده می باشند.در حقیقت می توان گفت که بسیاری از انحرافات در ارزشیابی های شایستگی کارکنان در ارتباط با معیار های ذهنی است،که استاندارد های مشخصی برای سنجش آنها وجود ندارد و بر اساس ذهنیات تغییر می یابد .ارزشیابی شایستگی کارکنان به طریقه  سنتی به وسیله  سر پرستان مستقیم و بیشتر به صورت محرمانه انجام می پذیرفته است ،لیکن امروزه این کار به وسیله  گروههایی انجام می پذیرد که در آن کارشناسان امور پرسنلی،روانشناسان ،روسای مستقیم  ،همکاران ،مرئوسین و حتی خود کار کنان مشارکت می نمایند روشهای گوناگونی برای ارزشیابی شایستگی  کارکنان وجود دارد که هیچ یک به تنهایی کامل نمی‌باشند برای نتیجة بهتر ،لازم است چند روش با یکدیگر تلفیق گردند . به عنوان مثال تلفیق روشهای ثبت وقایع حساس و درجه بندی بر اساس منحنی نرمال توصیه می گردد . همچنین مصاحبه های ارزشیابی به منظور مطلع نمودن کارکنان از نتایج ارزشیابی ها فرصت دادن به کار کنان جهت تشریح مسائل مشکلات و موانعی که در راه انجام وظایف و مسئولیت های خویش به نحو استاندارد ملاحظه می نمایند مطرح کنند خاتمه مصاحبه های ارزش یابی این موضوع برای کار کنان باید کاملا روشن گردد که چه اقداماتی را و در چه زمینه هایی باید انجام دهند تا نتایج ارزشیابی های آنان برای دوره های آینده بهتر شود . از طرف دیگر  سازمان و مدیریت هم باید کاملا برای کارکنان روشن کنند که چه نوع و چه میزان کمک ها و چه امکاناتی را به منظور رشد و شکوفائی پرسنل در اختیار آنان خواهد گذاشت.

در بعد سازمانی توجه به عملکرد سازمانها و ضرورت انجام ارزیابی کارآمد آن به دلیل پیچیدگی فعالیت های اقتصادی و در نتیجه پیچیدگی و تاثیر مهم نقش دولت به عنوان تسهیل کننده فعالیت های اقتصادی، و نیز تحولات اقتصاد جهانی و به هم پیوستگی اقتصادهای جهان، یکی از مهم ترین اموری است که سازمان‌ها باید در اولویت خود قرار داده و به سمت طراحی یک الگوی مطلوب و تمهید لوازم نهادی و قانونی لازم جهت اثربخشی آن حرکت نمایند.

در این راستا توجه به اجزا و بخش های مختلف سازمانها و ارزیابی صحیح آنها برای دستیابی به یک ارزیابی کارآمد از عملکرد این سازمانها ضروری به نظر می رسد.

علاوه بر ضرورت توجه به ارزیابی مطلوب عملکرد سازمانها، توجه به نظامی که در قالب آن "هم ارزیابی به صورت مطلوب انجام گرفته و هم نتایج حاصل از ارزیابی به صورت مطلوب و در قالب یک ساز و کار مناسب، تاثیرگذار باشد" یکی از مهم ترین ضرورت های اثربخشی ارزیابی عملکرد سازمانی می باشد. نظام مذکور بایستی در برگیرنده ترتیبات نهادی و قانونی لازم برای انجام بهینه ارزیابی و اثربخشی ارزیابی صورت گرفته باشد.

سازمانها تا زمانی که برای بقا تلاش می کنند و خود را نیازمند حضور در عرصه ملی و جهانی می دانند، باید اصل بهبود مستمر (Continous improvement) را سرلوحه فعالیت خود قرار می دهند. این اصل حاصل نمی شود، مگراینکه زمینه دستیابی به آن با بهبود عملکرد امکان پذیر شود.

این بهبود می تواند با گرفتن بازخورد لازم از محیط درونی و پیرامونی (بیرونی) و تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف و فرصتها و تهدیدهای سازمان، مسئولیت پذیری و جلب رضایت مشتری با ایجاد و بکارگیری سیستم ارزیابی عملکرد با الگوی مناسب، امکان این که  به انعطاف پذیری برنامه ها و اهداف و ماموریت سازمانها در محیط پویای امروزی کمک قابل توجه نماید را فراهم می سازد . ختم کلام  ارزیابی و اندازه گیری عملکرد و توسعه آن به فرهنگ سازی و ارتقاء فرهنگ سازمانی نیاز دارد.